فردوسي، مسائل شهروكوچه، 18 دي1351، ش 1097
«..پدري، دخترش سهيلا را كيلويي شوهر داد و به جاي شيربها، به ازاي هر كيلو از وزن دختر 50 كيلويي، مبلغ 300 تومان از داماد گرفت» در نقطة ديگري «پيرمردي 70 ساله، با بيوة جواني، قرارداد بست كه هر روز مبلغ مشخصي به او بدهد تا با هم زندگي كنند، زن قبول كرد و چند روز بعد در پاسگاه ژاندارمري گفت كه مرد، بايد در برابر 10 روزي كه با او گذرانده، مبلغ 3 هزار تومان بدهد، در حالي كه فقط 300 تومان داده است!»
محل وقوع 2 نمونة ذكر شده، شهرستان‌هاي قم و مشهد بوده است، اما نمونه‌هاي مشابه آن، با ارقام درشت و گيج كننده، در خانواده‌هاي بسيار مرفه كه با روش‌هاي زندگي غربي و جنبه‌هاي ظاهري آن، الفت ديرينه دارند، به كرات اتفاق مي‌افتد و به علت فقدان رابطه با خبرنگاران صفحات حوادث كه در محدودة خاصي كسب خبر مي‌كنند، براي ابد در پردة اختفا باقي مي‌ماند و نتيجه اين‌كه، به گمان خوانندگان اخبار حوادث، فقط فقرا و طبقات متوسط، در حفظ اصول برده‌داري در زندگي زناشويي، مصر و مؤثر هستند. برخلاف آنچه تصور مي‌رود، مبادلة زن باپول در همة قشرهاي اجتماعي (فقير، متوسط و مرفه) همچنان مورد توجه و اعتقاد است و تا كنون با همة برابرطلبي‌هاي زنان درس خوانده و مدعي، گروه كثيري از اين دخترها، با ارقام و اعداد ثبت شده در عقدنامه، حتي در شرايطي كه امكان وصول ارقام مذكور و تبديل آن به پول، به كلي محال است، عشق‌ورزي مي‌كنند و آن را وسيلة تظاهر و تفاخر قرار مي‌دهند زيرا عميقاً معتقدند كه ارزش وجود و تحصيلات خود را با ارقام درشت مهريه، مي‌توانند به اثبات برسانند و هر چه مدرك تحصيلي والاتري داشته باشند، در كمين شكار مهرية بيشتري هستند. به‌طوري كه روز به روز، رابطة مهريه و تحصيلات، در جامعة متظاهر ما بيشتر مي‌شود.
برده‌داري در زندگي زناشويي، تا زماني كه آرزو و خواستة خود زن‌ها است، همچنان ادامه خواهد داشت و هيچ‌كس نمي‌تواند كساني را كه خود، شيفته و دلباختة نظام برده‌داري و مبادلة آغوش با پول و پسند مالكيت و جواهر هستند، از قيودي كه خاص اين نوع طرز تفكر است، نجات دهد.
خريدوفروش زن، هرآينه كيلويي انجام پذيرد و با خريدوفروش بر اساس مدرك تحصيلي و پايگاه خانوادگي، در اصل، تفاوتي ندارد و آن‌كه به اتكاء مدرك تحصيلي، مهرية بيشتري مي‌خواهد، از آن‌كه به كمك مهريه عقده‌هاي زندگي خانوادگي و آرزوهاي ابتدايي زندگي خود را رفع مي‌كند، عقب افتاده‌تر، وامانده‌تر، عاجزتر و در صفات خاص بردگي، جلوتر است و همين زن كه در واقع بردة آگاه و تحصيل كرده‌اي است، در تحميق افراد جامعه و حفظ مفاهيم غلط اجتماعي و پايداري چارچوب‌هاي موهن، سهم و گناه نابخشودني دارد.